Oligoscan: bepaling van mineralen en toxische zware metalen
- 10
- aug
Alle fysiologische processen in het lichaam, zoals de energieproductie, de immuniteit, de hormonale regulatie, de ontgifting en de opname van voedingsstoffen zijn mede afhankelijk van mineralen, spoorelementen, vitaminen, essentiële eiwitten en vetzuren.
Bij tekorten van een of meerdere van deze nutriënten door inadequate toevoer, verminderde absorptie of verhoogd verbruik vanwege oxidatieve stress door metaalbelastingen neemt het risico op ziekten toe.
Ieder vorm van behandeling zal beter werken, als het lichaam over de juiste hoeveelheden van de spoorelementen in de juiste verhoudingen beschikt, en minder belast is met toxische metalen. De Oligoscan biedt hierin direct inzicht, waardoor snel een effectieve behandeling kan worden ingezet.
Een optimale balans van nutriënten draagt bij aan een goede gezondheid. Lange tijd was het arbeidsintensief en heel kostbaar om deficiënties van nutriënten of chronische belastingen met toxische metalen vast te stellen. Nu is het mogelijk om met behulp van de OligoScan snel en kwantitatief metingen te verrichten op weefselniveau en daarmee inzicht te verkrijgen in eventuele verstoringen van verschillende fysiologische functies.
De Oligoscan meet de gehaltes van mineralen, spoorelementen en toxische, zware metalen bepalen door middel van spectrofotometrie. Foto betekent licht en spectro heeft betrekking op een doorlopende reeks van waarden, zoals de kleuren van de regenboog. De Oligoscan meet via een lichtstraal de absorptie van elektromagnetische signalen van ieder element, via vier punten op de hand.
Tekorten van essentiële elementen, zoals magnesium, zink en selenium worden via de Oligoscan binnen één minuut in kaart gebracht. De Oligoscan meet 20 voor het leven onmisbare mineralen en spoorelementen en 14 toxische, zware metalen.
In vergelijking tot onderzoek van bloed, haar of urine is de meting van de Oligoscan beduidend goedkoper en minder belastend voor de patiënt. Bovendien geeft de meting de werkelijke hoeveelheid van de gemeten stof in de cel aan; in tegenstelling tot een bloedmeting, die een momentopname aangeeft van de stof die nog moet worden opgenomen in de cel.
Voor meer informatie over aanvullend onderzoek in mijn praktijk klik hier